| Статистика |
Xozir saytda 134 Mehmonlar 134 A'zolar 0 |
|
 | |  |
|
O'qing ajoyib xikoya.
| O'qing ajoyib xikoya. Yigit tushkunkayfiyatda do'stiga qo'ng'iroq qildi.Go'shakni chiroyli ovozli qiz ko'tardi.Yigit adashib tushganini payqab,go'shakni qo'ymoqchi bo'ldi. Lekinnimadir bunday qilishga yo'l qo'ymas,qiz bilan dardlashgisi kelardi. Yigit gapboshladi: -Allo... -Eshityapman,gapiravering,-javob berdi qiz. -Aytingchi, sizning onangiz bormi? -Nimaa?! -Onangiz hayotmilar?-so'radiyigit. Narigi tomondan esa qizningbilinar-bilinmas yig'lagani eshitilardi.Yigitning qo'qqisidan bunday savolberishining sababi bir oy oldin onasivafot etgani, ayriliq yurak bag'rinio'rtayotgani edi. Agarda qizdan onasiborligini eshitsa baxtli inson ekanligini,onasini yanada asrab-avaylashiniaytmoqchi edi. Qizning yig'labyuborganidan bildiki ikkisining hamdardi bir ekan. Yuraklaridagi ana shudard ikkisini hamsuhbat bo'lishgaundadi. Bir-birlariga tasalli berishdi.Yigit qizdan yana qo'ng'iroq qilishgaruhsat olgach xayrlashishdi. Endi ulartez-tez qo'ng'iroqlashib turishar,qizning qo'llab-quvvatlashlari,maslahatlari bilan yigit oyoqqa turaboshladi. Yangi ish topdi, g'ayratbilan, hayotga bo'lgan qiziqishi ortibborardi. Buning uchun uni hayotgaqaytargan farishtasi Maftunadanminnatdor bo'lardi. Ular boshqaboshqa shaharda yashardilar. Bir kuniyigit hammadanda go'zal qiyofadatasavvur qiluvchi farishtasi bilannuchrashmoqchi bo'ldi. Uchrashgachunga bo'lgan pinhona sevgisini izhoretishni niyat qildi. Uchrashuv kunibelgilandi va ular bir-birini quyidagichatanib olishni rejalashtirishdi: Yigitharbiy kiyimda, qo'lida Maftunayoqtirgan atirgul g'unchasiniushlagancha poyezddan tushib keladi.Maftuna esa vokzalda, qo'lida o'zisevib o'qiydigani Bulgakovning "Ustava Margarita" kitobi bo'ladi.... Nihoyatuchrashuv sanasi yetib keldi. Yigithayajon bilan poyezddan tushdi.Vokzalda odam siyrak edi. Yigit kitobushlab olgan qizni qidirdi va topdi...Topdi-yu fikrlari alg'ov-dalg'ov bo'libketti. "Usta va Margarita"ni ushlabolgan qiz nogironlik aravachasidao'tirardi..... Yigitning hayollarichalkashib ketdi. O'ziga kelibqaraganda esa qizning yoniga kelibqolgan, qiz ham unga tikilib turardi."Ahir nima bo'lganda ham bu o'shamening farishtamku, menga uningqandayligini ahamiyati yo'q" o'yladiyigit, ammo soniyalar ichida fikridanqaytdi, ichida nimadir "ahir u nogironekanku, ket bu yerdan" degan ovozisyon ko'tarardi. Yigit ikkinchi ovozgaquloq tutdi. -Meni kechiring,men...men bunday bo'lishini hattohayolimga ham keltirmagandim. Sizkutgan yigit men emasman,-dediyuortiga o'girildi. Nogiron qiz yonidagio'rindiqda o'tirgan qizga gapboshladi: -Maftuna, sen kutayotganyigit shumidi? Yigit suhbatdan taqqato'xtadiyu ortiga o'girildi. Hattotasavvurlaridan ham go'zal,haqiqattanda farishtamonand qizunga alam va nafrat bilan tikilibturardi. "A!.. Shu ekanda Maftuna,Ehhhh... Nimalar qilib qo'ydim"o'ylardi yigit. -Yo'q opa, biz kutayotganyigit bu emas, tasavvurimdagioliyjanob yigit asli bo'lmagan ekanham, hammasi sarob! Maftunashunday dediyu aravachadagi opasinisudrab keta boshladi. Yigit hammasinitushunib yetgandi. Bir lahzaliktubanlik, xudbinlik ko'zlarini ko'r qilibqo'yganini, endi Maftunani bir umrgayo'qotib qo'yganini tushunib yetdi.Yigit farishtasining ortidan cheksizpushaymonlik, aybdorlik hissi va... vayana oz bo'lsada umid bilan termulibturar, Maftuna esa nogironlikaravachasidagi opasi bilan toboraundan uzoqlashib borardi............
|
|
Категория: UZ | Добавил: ๑۩۩MF۩۩๑ (26.07.2013) |
| Просмотров: 917
| Рейтинг: 0.0/0 |
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи. [ Регистрация | Вход ] | |
|
|
